Watykan: założycielka serafitek bliżej beatyfikacji

W Watykanie ogłoszono dekrety w sprawie uznania cudów za wstawiennictwem 7 błogosławionych i 5 sług Bożych, 4 dekrety o męczeństwie dotyczące łącznie 66 osób oraz dekrety o heroiczności cnót 7 dalszych kandydatów na ołtarze. W tej ostatniej grupie znalazła się założycielka Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej (sióstr serafitek), Małgorzata Łucja Szewczyk.
Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej powstało w 1881 r. w Zakroczymiu koło Warszawy jako owoc współpracy bł. Honorata Koźmińskiego i s. Małgorzaty Łucji Szewczyk. Pierwotna nazwa zgromadzenia brzmiała: Siostrzyczki Ubogich. Ulegała jednak kolejnym zmianom w 1891 r. i 1909 r. Obecna, oficjalna nazwa: Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej, obowiązuje od 1968 r., a potoczna: siostry serafitki, przyjęła się około 1895 r. Zgromadzenie oparte jest na Regule i Życiu Braci i Sióstr Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu.

Matka Małgorzata Łucja Szewczyk urodziła się na Wołyniu w 1828 r. Była osobą wrażliwą na działanie Boże i potrzeby bliźnich. Szukając drogi swego życia odważnie włączała się w pomoc potrzebującym. Wyraźnym znakiem świadczonego przez nią miłosierdzia była dwuletnia praca w Ziemi Świętej mająca na celu bezinteresowną opiekę nad chorymi i potrzebującymi pielgrzymami. Odczytała tam swoje powołanie jako „siostrzyczki ubogich”.

Po powrocie do Polski rozpoczęła realizację swoich postanowień. Ok. 1880 r. udała się do Zakroczymia, aby odprawić rekolekcje pod kierunkiem bł. Honorata Koźmińskiego. Zaangażowała się w opiekę i utrzymanie kilku staruszek wynajmując poddasze. Zafascynowana duchowością maryjna i franciszkańską opatrywała rany, myła, żywiła swoje podopieczne. Nie wahała się kwestować na ich potrzeby, samej cierpiąc niedostatek. Zakładała domy starców, ochronki domy dziecka. Posyłała siostry do szpitali i domy ubogich.

Ostatnie miesiące życia spędziła w domu zakonnym w Nieszawie, gdzie zmarła 5 czerwca 1905 r. Ciało jej pochowano na miejscowym cmentarzu. Od 1951 r. doczesne szczątki m. Małgorzaty znajdują się w kruchcie kościoła serafitek w Oświęcimiu. Jej proces beatyfikacyjny rozpoczął się w Krakowie 9 listopada 1993 r., a 15 czerwca 1996 r. akta procesu zostały przekazane do Rzymu.

Wśród błogosławionych, których uznanie cudu za wstawiennictwem otwiera drogę do kanonizacji są: bł. Katerina Tekakwitha, Indianka z Ameryki Północnej, żyjąca w XVII w., oraz sparaliżowana stygmatyczka z Bawarii, bł. Anna Schäffer (1882-1925), zwana apostołką cierpienia. Większość dekretów o męczeństwie dotyczy 65 ofiar wojny domowej w Hiszpanii, zabitych w 1936 i 1937 r. Pozostali kandydaci na ołtarze pochodzą z Włoch, Francji, Hiszpanii, Niemiec, Szwajcarii i Filipin.
pb (KAI/www.serafitki.pl) / Watykan
--
Katolicka Agencja Informacyjna
ISSN 1426-1413; Data wydania: 19 grudnia 2011
Wydawca: KAI; Red. naczelny: Marcin Przeciszewski