Jakże wzruszające były słowa sławnego uczonego, który skomentował swoje odkrycie naukowe słowami: „To co wiem, jest kroplą, a czego nie wiem jest oceanem". Bo każdy myślący człowiek słusznie porównuje siebie do kropli, której jednostkowy kształt uwydatnia bezmiar oceanu, składającego się z niezliczonej ilości kropel.
Jakże jestem szczęśliwy, gdy mogę składać Ofiarę Ciała i Krwi Syna Twego. (...) Nie mam żadnego ważniejszego interesu do Ciebie, tylko aby Cię pochwalić, uwielbić, złożyć Ci dzięki. Chcę być z Tobą jedno, pragnę jak kropla zanurzyć się w oceanie Twojej istoty i tak zginąć w Tobie" (ND, 178). Chcę z Tobą tworzyć jedność, jedność substancjalną (istotową), jedność złożoną z pojedynczych kropel. I całym życiem pragnę zatapiać się w Tobie, zapuszczać się w głębie Oceanu Wiary, Credo ut intelligam, intelligo ut credam. „Wierzę, aby poznawać, poznaję aby wierzyć" - powiedział św. Augustyn i powtarzał za nim błogosławiony Honorat. Bo kropla wiary wskazuje na pogłębianie, uporczywe zanurzanie się w teologię wiary.
Wiarę zgłębia się ofiarną modlitwą i wytrwałą pracą umysłu. Ten proces przenikania modlitwy i pracy winien się dokonywać w absolutnej ciszy. W wielkim milczeniu krążą soki w roślinach; drzewa owocują w ciszy. Także Bóg wyjaśnia trud wiary w milczeniu.
I tylko w głębokim skupieniu zbliżamy się do tajemnic wiary. Błogosławiony Honorat pisał w swym dziele o św. Franciszku, że duch seraficzny jest duchem żywej wiary i tak to wyjaśniał: Jak rozum jest podstawą wszystkich czynów człowieka i wtedy one tylko mogą się nazywać ludzkimi, gdy pochodzą z woli rozumnej i gdy rozumem są kierowane; tak wiara, która oświeca rozum w rzeczach nadprzyrodzonych i Bożych, jest podstawą czynów chrześcijańskich, gdy się w wierze opierają. A jak od większej czy mniejszej bystrości rozumu zależy doskonałość naturalna spraw naszych, tak od tego, czy wiara jest mniej lub więcej żywą, zależy doskonałość czynów chrześcijańskich. (...) Duch wiary przyniesiony był na ten świat przez Chrystusa, wiarę bowiem Pan Jezus za główny warunek zbawienia postanowił(FA, 16). „Panie, przymnóż nam wiary", „byś chciałi mógł zdziałać ze mną, [we mnie], przeze mnie"
(ZG, 64).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz