Co to jest Pielgrzymka Honoracka?
Nie byłoby jej, gdyby nie postać bł. Honorata Koźmińskiego, kapucyna. To jego śladami idziemy przez te kilka dni, drogą, którą on sam przeszedł dokładnie 120 lat temu.
Honorat opuścił klasztor w Zakroczymiu i poszedł do Nowego Miasta w wyniku polityki prowadzonej przez zaborców, która miała na celu zniszczenie życia zakonnego na terenach polskich. Władze carskie wydały dekret o kasacie klasztoru w Zakroczymiu i przeniesieniu wszystkich kapucynów do Nowego Miasta. Jednocześnie wydano zakaz przyjmowania kandydatów do zakonu, co w rzeczywistości oznaczało koniec zakonu kapucynów w Polsce.
9 czerwca 1892 roku około czwartej nad ranem ojciec Honorat po odprawieniu mszy świętej wyszedł przez furtkę ogrodu klasztornego w Zakroczymiu i wyruszył w stronę Nowego Miasta. Szedł z odkrytą głową, boso, z sandałami zawieszonymi za paskiem habitu. W ręku miał tylko brewiarz. Gdy czuł głód, pukał do drzwi i prosił o kawałek chleba, nie zawsze go otrzymując. Miał wtedy 63 lata.
Do Nowego Miasta dotarł po pięciu dniach wędrówki. Zastał klasztor, w którym mieszkali już niemal wyłącznie sędziwi zakonnicy, pozbawieni nadziei, że zakon może się jeszcze odrodzić. Wypowiedział wtedy znane słowa, będące proroctwem i wyznaniem wiary, że Bóg ma moc wyprowadzić życie ze śmierci: „Nie martwcie się. Tak, klasztor będzie naszym grobem, ale także i naszą kolebką, stąd rozejdziemy się po całej Polsce”.
Ideą Pielgrzymki Honorackiej jest myśl Honorata – pielgrzymka to rekolekcje i „używanie swobody duchowej”, czyli doświadczenie wolności ducha, jaką daje Jezus Chrystus. I na takie rekolekcje Cię zapraszamy!
Na koniec jeszcze kilka informacji technicznych.
Honorat opuścił klasztor w Zakroczymiu i poszedł do Nowego Miasta w wyniku polityki prowadzonej przez zaborców, która miała na celu zniszczenie życia zakonnego na terenach polskich. Władze carskie wydały dekret o kasacie klasztoru w Zakroczymiu i przeniesieniu wszystkich kapucynów do Nowego Miasta. Jednocześnie wydano zakaz przyjmowania kandydatów do zakonu, co w rzeczywistości oznaczało koniec zakonu kapucynów w Polsce.
9 czerwca 1892 roku około czwartej nad ranem ojciec Honorat po odprawieniu mszy świętej wyszedł przez furtkę ogrodu klasztornego w Zakroczymiu i wyruszył w stronę Nowego Miasta. Szedł z odkrytą głową, boso, z sandałami zawieszonymi za paskiem habitu. W ręku miał tylko brewiarz. Gdy czuł głód, pukał do drzwi i prosił o kawałek chleba, nie zawsze go otrzymując. Miał wtedy 63 lata.
Do Nowego Miasta dotarł po pięciu dniach wędrówki. Zastał klasztor, w którym mieszkali już niemal wyłącznie sędziwi zakonnicy, pozbawieni nadziei, że zakon może się jeszcze odrodzić. Wypowiedział wtedy znane słowa, będące proroctwem i wyznaniem wiary, że Bóg ma moc wyprowadzić życie ze śmierci: „Nie martwcie się. Tak, klasztor będzie naszym grobem, ale także i naszą kolebką, stąd rozejdziemy się po całej Polsce”.
Ideą Pielgrzymki Honorackiej jest myśl Honorata – pielgrzymka to rekolekcje i „używanie swobody duchowej”, czyli doświadczenie wolności ducha, jaką daje Jezus Chrystus. I na takie rekolekcje Cię zapraszamy!
Na koniec jeszcze kilka informacji technicznych.
- Organizatorem jest Duszpasterstwo Powołań Prowincji Warszawskiej Kapucynów.
- W tym roku pielgrzymujemy pod hasłem: „Wróć do domu Ojca”.
- Spotykamy się 30 czerwca około godziny 18.00 w Zakroczymiu. W drogę wyruszamy następnego dnia z rana. Do Nowego Miasta nad Pilicą dochodzimy w czwartek 05 lipca około południa. Nasza wspólna modlitwa i radość z bycia razem trwa do samego wieczora, dlatego każdy może przenocować i wyjechać do swojego domu w piątek z rana.
- Koszt pielgrzymki to 45 zł plus coś do wspólnej kuchni (konserwa, dżem…)
- Zgłoszenia można kierować na adres: kapucyni.pow@gmail.com; www.honoracka.pl
