27. „Wlej we mnie seraficznego ducha"

Dzieło apostolskie błogosławionego Honorata stanowiło przedłużenie i kontynuację zakonodawczej idei św. Franciszka Serafickiego. Biedaczyna z Asyżu najlepiej bowiem zgłębił Ewangelię i zastosował ją w przykładzie swego życia; pierwsza reguła franciszkańska polegała na literalnej interpretacji i naśladowaniu Ewangelii. W monumentalnym dziele Święty Franciszek Seraficki pisał Honorat: „Wszystkie cnoty św. Franciszka były heroiczne, czyli seraficzne, bo w takich to cnotach szczególniej duch seraficzny się objawia. I nic dziwnego, że ten, który cnót Chrystusowych uczył się z krzyża i do tej skali je przymierzał, jaką widział w ukrzyżowanym Panu, że je wszystkie do stopnia heroizmu doprowadził" (FA, 15).

Polscy kapucyni w dobie zaborów często deklarowali postulat odrodzenia gorliwości zakonnej i nawrotu do źródeł franciszkańskich. Podtrzymywał ten odrodzeniowy nurt Honorat, włączając go do fundamentów ukrytego apostolstwa. Sam modlił się w odosobnieniu: „Przyoblecz mnie duchownie, ozdób duszę moją cnotami swymi i wlej we mnie Seraficznego ducha, abym nie tylko z zewnętrznej sukni był sługą Twoim i synem Franciszka" (ND, 180).

Osobiste pragnienie odnowy Franciszkowego ducha przelał błogosławiony Honorat na swoich naśladowców. Powołał w Zakroczymiu 8 kwietnia 1881 roku wspólnotę Siostrzyczek Ubogich, nazwane później Córki Matki Bożej Bolesnej, zwanych potocznie Serafitkami. „Celem ich - napisał Założyciel w konstytucjach zgromadzenia - jest praca nad własnym udoskonaleniem duchowym, obok poświęcenia się na usługi starców i ubogich kalek. Żaden dom nie może być w innym celu założony". Serafitki po dziesięciu latach ukrycia przeniosły się do Galicji, by tam w zaborze austriackim, przywdziać habity, gdyż nie dojrzał jeszcze czas społecznej aprobaty dla bezhabitowych zgromadzeń honorackich poza Kongresówką.

We wspólnocie Serafitek, wiernych do dnia dzisiejszego franciszkańskim ideałom Założyciela, wyrosły świeżo wspaniałe kwiaty heroicznej miłości w osobach błogosławionej Sancji Janiny Szymkowiak, beatyfikowanej przez papieża Jana Pawła II 18 sierpnia 2002 roku i Współzałożycielki zgromadzenia Małgorzaty Łucji Szewczyk, której proces beatyfikacyjny o wyniesienie do chwały ołtarzy aktualnie jest prowadzony w Kongregacji dla Spraw Świętych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz